خدافظی...

از اونجایی که همه دوستان در مورد رفتنشون گفتن من با خودم فکر کردم که یه پست بزارم تا منم احساس بشم و اینم از پست درخشان من: 

خوب اول از همه از دوستانی که تنها کارشون تو مدرسه زدن من و یا فحش دادن به من بود خدافظی میکنم و امیدوارم هر مدرسه ای که میرین همین بلا سرتون بیاد. 

سپس از معلمای عزیزی که منو در اردو ها و حتی تو مدرسه سوژه میکردن متشکرم. 

و از مدیریت مدرسه سرکار خانم فروزان و  خانم رحیم زاده بسیار متشکرم چون زحمات زیادی برای من کشیدن. 

و از همه مهم تر خانم رحیم زاده که منو فراوان دوست داشتن در این حد که هر وقت منو میدن چشم غره زیبایی به من میکردن و بعد من از ترس ایشان پا به فرار می ذاشتم  دِ بدو... 

باز هم تشکر میکنم تا قشنگ از تشکر سیراب بشین. 

خوب دوستان الان متوجه شدین که من هم وجود دارم؟ 

اگر متوجه شدین که خدارو شکر و اگر متوجه نشدین دعا میکنم همه نمره هاتون پایین تر از من بشه